De perfecte moord voor het nageslacht.
Meijendel, 2e Paasdag. Op een zanderig stukje grasland beweegt een groot en donker insect snel heen en weer. Meestal lopend maar zo nu en dan ook een klein stukje vliegend. Met mijn kijker kon ik hem beter bekijken en het bleek een wespensoort te zijn. Meer specifiek een Rupsendoder bleek later. Zwart met een opvallend rood deel aan het achterlijf. Als stadsbewoners kennen we de Wesp vooral als stoorzender tijdens het barbequen, ze worden aangetrokken door de geur van vlees en zoetigheid. Maar dan hebben we het over de Gewone Wesp of de Duitse Wesp. Deze zwarte familiegenoot zal je tijdens het barbequen niet storen, ze komen in de stad niet voor. Ze zoeken het meer in wat wildere natuur. Daarnaast is het een solitaire soort, oftewel hij bouwt geen nesten waar 100- den of 1000-den exemplaren in leven.
Het ijverige beestje bleek een nestje gemaakt te hebben. Het was maar een halve meter voor m´n voeten maar het viel in het terrein helemaal niet op. Ze gaf de plek van het holletje pas bloot toen ze met een prooi aan kwam lopen. Een stevige rups die ze tussen haar krachtige kaken richting haar hol sleepte. Na enig zoeken vond ze haar nest en de rups verdween met horten en stoten in het holletje. De kop het eerst. De rups is door de steek van de Rupsendoder verdoofd en is daarmee verworden tot een levende voorraadkamer voor het eitje van de Rupsendoder. Het eitje wordt een larve die als het ware groot wordt in de voorraadkast. En omdat de Rupsendoder z’n prooi niet doodt maar alleen verdoofd blijft de inhoud van de voorraadkamer lekker lang vers.
Ma Rupsendoder heeft voor dit jong haar taak volbracht. Er blijft niets anders over dan het holletje netjes af te sluiten met het zand dat uit het holletje kwam. En om het goed te camoufleren. Stukjes mos en grassprietjes worden strategisch geplaatst en je kunt gerust stellen, zand er over.
De eierleggende vrouwtjes zijn vanaf maart te zien. Voor de mannetjes moet je wachten tot juni. In de periode tot en met september worden de vrouwtjes bevrucht waarna de mannetjes sterven. De bevruchte vrouwtjes zijn dus de enige die de winter overleven en in het voorjaar een nieuwe generatie voortbrengen.
Het is wel niet de Serengeti, het is wel wilde natuur op de vierkante meter, bijna in je achtertuin….
